شهرت چیست؟

شهرت چیزی جز مقایسه آدمی بادیگران نیست. بنابرین ماهیتا امری نسبی است و در نتیجه، فقط ارزشی نسبی دارد.
زیرا اگر دیگران مانند فرد مشهور باشند، شهرت او کاملا از بین می‌رود. ارزش مطلق، فقط از آن چیزیست که آدمی در هر شرایطی واجد آن است، یعنی آنچه به طور مستقیم ذاتا در خود دارد: بنابراین، داشتن قلبی بزرگ وذهنی بزرگ، ارزش مطلق است. پس خود شهرت ارزشمند نیست، بلکه آنچه موجب شهرت می‌شود، ارزشمند است.

 آنچه موجب شهرت است جوهر، و خودشهرت، عرض آن است که به منزله نشانه‌ای بر صاحبش تاثیر میگذارد و ارزشمند بودن او را به خودش ثابت می‌کند. همانطور که نور اگر توسط جسمی بازتاب نشود قابل روییت نیست، هر استعدادی هم باید نخست در اثر شهرت، به خود، یقین حاصل کند.

اما شهرت همیشه نشانه استحقاق نیست، زیرا هم شهرت بدون دستاورد وجود دارد وهم دستاورد بدون شهرت.
از این رو این گفته لسینگ به جاست که:  بعضی ها مشهورند و بعضی ها استحقاق شهرت را دارند.